Hier beginnen en eindigen we...
woensdag 1 september 2004
De stad aan onze voeten
We kwamen opeens in de buitenlucht en stonden vol ontzag stil. De hele stad lag aan onze voeten...
...De wolkenkrabbers en torens van het centrum vormden een eiland in de verre nevelen.
...De wolkenkrabbers en torens van het centrum vormden een eiland in de verre nevelen.
Vuur en goud
We kwamen aan bij de boulevard die in oostelijke richting regelrecht leidde naar het dieper gelegen plein – de plek waar ‘s winters de schaatsbaan lag – bewaakt door een glanzend gouden standbeeld van Prometheus, die tot in de eeuwigheid het vuur van de goden stal...
Radio City
Ik peilde voor de zoveelste maal de hoogte: meer dan 270 meter. Dat moest de top van de toren zijn. Het voormalige observatieplatform. Maar het was al twintig jaar lang gesloten.
.
De diamantzuil
Horace haastte zich in noordelijke richting zonder even te stoppen en wees op een vrolijk gekleurde fries in diepe rood-, groen- en geeltinten, boven op een hoog gebouw aan de oostkant van 5th Street...
... In 47th Street, aan het begin van het diamantdistrict, staan twee lichttorens in de vorm van gestileerde achthoekige diamanten. Horace vroeg me of ik er een wilde beklimmen. Ik vond het geen leuke grap.
De Tweelingen
Horace leidde ons regelrecht de straat over naar een witstenen gewelfde poort waarin figuren van de dierenriem waren uitgehouwen. De Tweelingen onder aan de linkerzuil gaven me de rillingen. Ze zagen er spookachtig uit...
In de tijdschriftenkamer
‘Voor we beginnen moet je eerst even bij deze schilderijen stilstaan,’ zei Horace.
We zaten ongeveer vijf minuten in stilte. Ik voelde dat Horace met grote genegenheid aan ons dacht.
We zaten ongeveer vijf minuten in stilte. Ik voelde dat Horace met grote genegenheid aan ons dacht.
... ’Zoals zoveel dingen zijn ze maar schijn,’ zei hij ten slotte. ‘Het draait allemaal om leren zien. Laten we beginnen.’
Detail verkeerstoren
Horace zei dat ik de top van dichterbij moest bekijken, tussen de verkeerslichten. En daar had je ze weer, die kronkelende slangen.
Verkeerstoren – 42nd en 5th Street
Tegen een muur, in een glazen kast, stond een één meter hoge, bronzen, fraai bewerkte art-deco-achtige wachttoren. Bovenin zaten drie gekleurde lampen…
... Ik zei dat hij op een sarcofaag zou lijken als hij plat lag. Er hing ook een ingelijste tekening van aan de muur. Een ontwerp. Terri legde haar handen op beide voorwerpen en concentreerde zich.
Abonneren op:
Posts (Atom)